హేతువాది, నాస్తికవాది దృష్టిలో ఆస్తికులందరూ
ఆలోచన చేయనివాళ్ళు లేదా ఆలోచించే శక్తిని వదులుకున్నవాళ్లు గిరిగీసుకుని బ్రతికేవాళ్లు.
ఆస్తికుడైన వ్యక్తి ఒక వ్యక్తికి పనికివచ్చే మాట మాట్లాడినా పదిమందికి పనికి వచ్చే
పని చేసినా ఆ వ్యక్తి మాట ప్రభావం వలన సమాజంలో ఏ మంచి జరిగినా దాన్ని ఒప్పుకోలేడు.
ఒక వ్యక్తిని రోడ్డు దాటించే సహాయం నుంచి తీసుకుని జీవితాన్ని పండించుకునేదైనా లేక
సమాజానికి పనికి వచ్చే ఎంత పెద్ద మాట సహాయమైనా సరే జరిగిన ఆ మంచిని అంగీకరించలేడు.
పూర్వ నిర్ధారిత సిద్ధాంతం భావజాలం వల్ల ధార్మిక ఆలోచనలు గానీ లేదా మత సంబంధమైన సాహిత్యం
కానీ ఎంత మంచిదైనా సహేతుకం కానివనీ, అవి పనికిరానివనే అపోహలో బ్రతికేస్తుంటాడు. ఆ భ్రమ కూడా ఓ మతమే అనీ తానందులో భాగమనీ ఎరుగడు, ఎరిగినా అహం వల్ల
అసలంగీకరించడు.
ముఖ్యంగా సంస్కృతి సంప్రదాయం అనేవి
అభివృద్ధికి అడ్డుఅనీ భౌతికంగా ఎన్నో సాధించదలచుకున్నవి వీనివల్ల కుదరదనీ ప్రగాఢ విశ్వాసం.
ఐతే వాళ్ళు తమ సిద్ధాంతాల ప్రచారానికి కూడా ఎన్నుకునే మార్గం కళలే. రచన ఒక కళ, బోధన
ఒక కళ, ఇంద్రజాలాది ప్రదర్శనలు ఒక కళ, పాట ఒక కళ. ఐనా కానీ వీళ్ళ దృష్టిలో కళ అనేది
కేవలం వినోదానికే ఉండాలనీ, దానివల్ల పరంపరాగత చారిత్రక సంప్రదాయిక విషయాలు చెప్పకూడదనీ
దాని వల్ల మౌఢ్యం పెరుగుతుందనిన్నీ ఒక నమ్మకం. విచారణ విశ్లేషణ
చేయకుండా కళలు, ధార్మిక విషయాలు, మత సంబంధ విషయాలు ఆసాంతం పనికిరాని మూఢవిశ్వాసాలని
విశ్వసించడం అతిపెద్ద మూఢవిశ్వాసం. ఆ విశ్వాసంలోనే బ్రతుకుతూ హేతువాదులు నాస్తికులు
జబ్బలు చరుస్తుంటారు.
ఏ ఆస్తికుడు కానీ ధార్మికుడు కానీ
ఏ నాస్తికుణ్నీ హేతువాదినీ అగౌరవ పరచడు. నిజానికి ఆస్తికులెవరూ ఒకరిపట్ల ప్రవర్తించకూడని
విధంగా ప్రవర్తించరు అకారణంగా నిందకూడా చేయరు. ఇతరుల్ని అనవసరంగా అకారణంగా విషయం తెలియకుండా
గేలి చేసి మాట్లాడరు. దీనికి ఫక్తు వ్యతిరేకం హేతువాదులు, అవతల వ్యక్తి ఎంత సహృదయుడైనా
అతని వల్ల, అతని మాటల వల్ల ప్రజలకి, దేశానికి, ప్రపంచానికి ఎంత మంచి జరిగినా ఒప్పుకోడు.
అది మంచే కాదంటాడు. భౌతికమైన, ఆర్థికమైన అభివృద్ధే మంచి గా
బేరీజు వేస్తాడు తప్ప వ్యక్తిగత, కుటుంబగత, సామాజిక శాంతి సౌఖ్యాలు వాని పవిత్రతని
అంగీకరించడు. దివ్యత్వాన్ని, పవిత్రతనీ అంగీకరించని వానికి దేవుడెలా అర్థం అవుతాడు?
తాళం వేసి ఇంట్లో కూర్చున్నవాళ్ళని గుమ్మంలోంచి బైటకి తీసుకురావడం, అవగతం చేసుకోవడం
అన్నవిషయానికి వ్యతిరేకంగా బుర్రకి తాళం వేసుకున్న వాళ్ళకి అర్థం చేయించడం కుదరని పని.
కూడా ఎక్కడా ఏ డిక్షనరీలోనూ లేని అర్థాన్ని అప్పటికప్పుడు కలిపించి మరీ మంచి అంటే అది
కాదు ఇదీ అనే అర్థం సృష్టిస్తాడు. అసలు ప్రజలకి మంచి అంటే అర్థం కేవలం భౌతికం, ఆర్థికం
అన్న భావనలో ఉంటాడు.
ఆస్తికులు తమకున్న ఆధ్యాత్మిక భావాలవల్ల
కొన్ని కట్టుబాట్లకి లొంగి ఉంటారు. ఎక్కువగా సామాజిక కట్టుబాట్లకి లొంగి తమ జీవనాధారాన్ని
సాగిస్తారు. మానవుడు సంఘజీవి అన్న కనీస జీవన సూత్రాలననుసరించి సామాజిక కట్టుబాట్లననుసరిస్తాడు.
నాస్తికుడు లేదా హేతువాదులు ఈ కట్టుబాట్లకి ఫక్తు వ్యతిరేకులు. ఇక్కడే, ఇదే వారి అసలు
వ్యథ. అలవిమాలిన స్వాతంత్ర్యాన్ని నిగ్రహించేటటువంటి సామాజిక రీతి నియమాల్ని అంగీకరించలేక
దాన్ని నిర్దేశించే, లేదా ఉపదేశించే నీతి ఏ రూపంలో ఉన్నా ఏ రూపంలో చెప్పబడినా వ్యతిరేకించడం,
అసహన ప్రకటనం, తూలనాడడం జరుగుతుంది. ఆ నీతి నియమాలని ధార్మిక జీవనాన్ని ఎవరు బోధ చేసినా,
ప్రచారం చేసినా, వారిని శత్రువులుగా చూసి నీచ కర్మమైన వ్యక్తిగత దాడికి, వ్యక్తిత్వ
హననానికి ఒడిగడతారు. కట్టుబాట్లకి లొంగని మనిషికీ ఇతర జంతు
జాలానికీ తేడా ఉండదు. కేవలం అవి మాట్లాడలేవు ఇతను మాట్లాడగలడు.
“Science without religion is Lame;
Religion without science is Blind.”
-Albert Einstein
-శంకరకింకర
